ស្នេហ៍មិនឈ្នះស្និទ្ធ ឬស្និទ្ធមិនអាចឈ្នះការដាក់ស្នេហ៍

ពាក្យមួយឃ្លានិយាយថា «ចេះមិនបាច់រៀន» ចាស់លោកសំដៅយកចេះនិយាយ ចេះយំ ចេះសើច ចេះញ៉ាំ និងចេះស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែមនុស្សលោកយើងនេះតែងតែបន្ថែមនូវការចេះដោយមិនបាច់រៀន នេះថែមទៀតផង នោះគឺការចេះច្រណែន ចេះហួងហែង ចេះប្រចណ្ឌ ចេះឈ្នានីស ចេះស្អប់គ្នា និងចេះរកវិធីសាស្ត្រដណ្ដើមសូម្បីតែរបស់នោះពុំមែនជារបស់ខ្លួន។

ចាស់ៗតែងនិយាយថា មនុស្សឱ្យតែមានស្នេហា និងក្ដីស្រឡាញ់នោះជ្រាលជ្រៅហើយ គឺខ្វាក់ភ្នែក មើលមិនឃើញអ្វី អ្នកណានិយាយអ្វីក៏ស្ដាប់មិនចូល មើលឃើញតែរឿងម្យ៉ាងគត់គឺស្រឡាញ់ម្នាក់នោះ។

អ្នកប្រាកដជាធ្លាប់បានឮ បានដឹងខ្លះៗមកហើយ ឬសូម្បីក្នុងខ្សែភាពយន្តក៏មាន សំដែងអំពីការចង់បានហួសដែនកំណត់រហូតដល់មានរកគ្រូ ដើម្បីដាក់នូវមន្តស្នេហ៍លើរូបមនុស្សម្នាក់ដែលគេស្រឡាញ់លង់ ខ្លាំង។ ប្រសិនបើអ្នកដែលខ្លួនស្រឡាញ់នោះនៅទំនេរខ្លួន១ មិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកណាផ្សេង នោះពុំសូវជាអ្វីនោះឡើយ ប៉ុន្តែបើអ្នកនោះមានគូកំណាន់ ឬត្រូវជាមនុស្សរបស់គេផ្សេងរួចមកហើយ អ្នកដែលមានបំណងនឹងដាក់ស្នេហ៍ចំពោះគេនោះគឺជារឿងមិនត្រឹមត្រូវ ខុសឆ្គងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរតែម្ដង។ ដូចពាក្យចាស់មិនខុសមែន តែមានស្នេហាហើយគឺខ្វាក់ហើយ មិនត្រឹមតែខ្វាក់ភ្នែកនោះឡើយ វាខ្វាក់ទាំងសតិសម្បជញ្ញៈ លែងដឹងថាអ្វីខុស ឬអ្វីត្រូវហើយ ដឹងតែម្យ៉ាងគត់គឺយកឲ្យបាន។

តើអ្វីទៅជាអំពើស្នេហ៍?
អំពើជាជំនឿអរូបី ឬមន្តអាគមសម្រាប់ដាក់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ ឬក្រុមមនុស្សទាំងឡាយណា ដែលគេចង់ឱ្យបានមកជាអ្នកត្រូវចិត្ត។

តើអំពើស្នេហ៍មានអ្វីខ្លះ?

១) ស្នេហ៍ហ្វូង គឺជាស្នេហ៍មួយប្រភេទ ដែលគេនិយមប្រើប្រាស់ជាងគេ ព្រោះវាងាយស្រួល និងត្រូវនឹងតម្រូវការយ៉ាងច្រើន ជាពិសេសជាមួយនឹងការរកស៊ី ចរចារ លក់ដូរឆាប់ដាច់។ ស្នេហ៍ធ្វើឲ្យអ្នកទាំងឡាយមើលមកឃើញយើងគួរឱ្យស្រឡាញ់ចូលចិត្ត ពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលអ្នកបាននិយាយស្ដី កាយវិការរបស់អ្នកត្រូវបានអ្នកទាំងនោះមើលទៅចូលភ្នែក មិនទើសមិនទាស់ ឬធុញទ្រាន់ឡើយ។

២) ស្នេហ៍បន្ទន់ចិត្ត ស្នេហ៍ប្រភេទនេះ ហាក់ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងស្នេហ៍ហ្វូងដែរ តែខុសគ្នាត្រង់បន្ទន់ចិត្តនេះគេធ្វើឡើងឱ្យចំៗមនុស្សណាដែលមាន ទំនាក់ទំនងគ្នារាល់ថ្ងៃ ឬថាអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនតែម្ដង។ ស្នេហ៍បន្ទន់ចិត្ត គឺគ្រាន់តែធ្វើឱ្យគេចូលចិត្តប៉ុណ្ណោះ ពុំមែនជាការធ្វើឱ្យស្រឡាញ់ស្និទ្ធស្នាលនោះឡើយ។

៣) ស្នេហ៍ប្ដីប្រពន្ធ ជាប្រភេទស្នេហ៍ដែលធ្ងន់ជាងគេ។ ប្ដីប្រពន្ធបែកបាក់គ្នា គូស្នេហ៍បែកបាក់គ្នា ប្ដីក្បត់ចិត្តទៅមានប្រពន្ធថ្មីទៀត ហើយម្ខាងណាចង់ឱ្យក្ដីស្រឡាញ់បានមកវិញ ហើយមិនបែកបាក់ទៅណា នោះគេតែងប្រើប្រាស់នូវអំពើស្នេហ៍ប្រភេទមួយនេះ។ ស្នេហ៍ប្រភេទនេះ ធ្វើឱ្យមនុស្សងប់ងងល់ ឈ្លក់វង្វេងលើរូបគេតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ មើលអ្នកផ្សេងមិនឃើញ ឃើញល្អតែមួយ មិនចង់ទៅណាឆ្ងាយ ចង់តែនៅនែបនិត្យជិតកាយ បាយក៏មិននឹក ទឹកក៏មិនស្រេក ថ្ងៃរាបលិចតែបន្តិចមិនបានយំនឹកគេភ្លាម សូម្បីតែគេងក៏យល់សុបិនឃើញរូបគេដែរ។ ស្នេហ៍បែបនេះមិនអាចបាត់មុខបាននោះឡើយ។

តើគេអាចដាក់អំពើស្នេហ៍តាមវិធីណាខ្លះ?
ទៅតាមចំណេះដឹង ជំនាញ និងបទពិសោធន៍របស់គ្រូនីមួយៗ គ្រូខ្លះគ្រាន់តែឈ្មោះក៏អាចធ្វើបាន ឬខ្លះទៀតគ្រាន់តែយករូបថតមកសោះ ក៏សឹងអាចទាញបាន ១០០% ភ្លាមតែម្ដង។ សំខាន់អ្នកដែលចង់សាកល្បង ឬធ្វើនូវរឿងនេះស្គាល់គ្រូប្រភេទណា ហើយគ្រូនោះពូកែខ្លាំងប៉ុណ្ណា។

គេអាចដាក់អំពើស្នេហ៍ទៅតាម ខ្សែចង្កេះ ក្រែមម្សៅទឹកអប់ ឬក្រមួនលាប ទឹកហូប ឬម្ហូបអាហារ ប្រើរូបថត
គូកាត់ឈ្មោះ ថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើត សូនរូបក្រមួន យន្តក្រោមខ្នើយ ឬកន្លែងគេង និងអាចធ្វើតាមរយៈកថាយន្តនានាបានថែមទៀតផង។

សរុបមកវិញការដាក់នូវមន្តស្នេហ៍នេះពុំមែនជាការខុសឆ្គងអ្វី នោះឡើយ ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែចង់ឱ្យមានអ្នកស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែបើអ្នកដាក់ឱ្យមនុស្សដែលមានគូរួចហើយគឺជារឿងខុសឆ្គង បំផុត ជៀសវាងឱ្យបាន។ ត្រូវចាំថាការឱ្យអ្នកណាម្នាក់ស្រឡាញ់មកលើរូបអ្នក មិនត្រូវបំបែកពីអ្នកដទៃនោះឡើយ។

ក្ដីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដគឺជាការលះបង់ និងស្មោះស្ម័គ្រមិនគេចកែ។

source: mungkulkar.com